Veel mensen hebben de focus op de ander liggen. Dit kan op verschillende manieren. Het kan zijn dat je jezelf buitenstaander voelt, omdat jij andere dingen leuk vindt (of leuk lijkt te vinden) dan anderen. Ik zet expres ‘lijkt te vinden’ tussen haakjes, omdat het de vraag is of anderen deze dingen echt leuk vinden, of dat ze dat doen omdat ze denken dat iedereen het leuk vindt…
Dan zijn er mensen die graag klaar staan voor de ander, graag anderen helpen. Dit is een hele goede kwaliteit. Maar het kan zijn dat je hierin teveel jezelf ‘vergeet’. Dat je te snel “ja” zegt, om welke redenen dan ook. Wanneer geef je dan teveel? Er zijn enkele punten die je eens bij jezelf na kunt gaan.
Moeten ze altijd jou hebben?
Ga nu eens na; de afgelopen week, hoe vaak is je gevraagd in te springen, iets voor een ander te doen? En dan vooral: wie heeft je gevraagd? Zat je werkgever omhoog met iets en vroeg hij juist jou om het af te maken? Had de oppas van je vriendin afgezegd en werd jou gevraagd of jij op kon passen? Zou het kunnen zijn dat ze juist bij jou terecht komen omdat jij toch wel “ja” zegt? Want had je werkgever het niet aan een andere collega kunnen vragen? En was het het meest logisch dat je vriendin jou belt als vervangende oppas? Of wist zij dat jij graag voor haar klaar wil staan en dus wel zou komen oppassen? Ben eens eerlijk… Het is niet erg dat je nu tot het besef komt, soms gebeuren deze dingen. Het is alleen belangrijk dat je bewuster met zulke vragen omgaat en je acties neemt om het ook wel eens anders te doen!
Keuze aan jezelf
Het blijft natuurlijk altijd de keus aan jezelf wat je wil doen met zulke vragen. Je zult best ooit “ja” zeggen, terwijl je dit eigenlijk niet wilt doen. Dit is niet erg, zolang je hier maar bewust voor gekozen hebt. Soms doe je gewoon eens iets voor iemand terwijl je daar geen zin in hebt. Je kunt hier een goede reden voor hebben. Waar het mij om gaat is, dat je niet klakkeloos JA zegt en zo steeds over je grenzen heen gaat. Dat je echt eens voor jezelf mag kiezen. Je hoeft niet altijd klaar te staan voor de ander. Mensen die je echt kennen en waarderen, zullen respect hebben voor je eigen keuzes en dat je daar achter blijft staan.
Geven of nemen?
Maak tijd voor jezelf!
Op het moment dat je steeds maar klaar staat voor je zieke moeder, alleenstaande vriendin en je drukke werkgever, zul je uitgeput raken. Het is nog steeds niemand gelukt alleen maar klaar te staan voor de ander, zonder af en toe ook eens tijd voor jezelf te nemen. Dit heb je nu eenmaal nodig. Doe je dat niet en raak je uitgeput, dan kun je helemaal niet meer klaar staan voor de ander. Wil je dat? Nee, dat voelt niet goed en zeker niet als je dan om hulp moet vragen omdat je zelf niet meer in staat bent je bed uit te komen… Dus trap op tijd op de rem, zodat je altijd klaar kunt blijven staan voor de ander, op het moment dat jij dit kunt of wilt.
Je kunt je ook afvragen wat het zou betekenen als je alleen maar klaar staat voor de ander en niet voor jezelf zorgt. Het gevolg is dat je zelf dan steeds somberder wordt en niet kunt genieten van de (kleine) dingen in het leven. Je doet alles op de automatische piloot. Voor de ander, zonder er zelf lol aan te beleven. Nu denk je wellicht: ‘Ik vind het leuk om te doen en geniet daar ook van.’ Dat kan ook best, het is alleen de vraag of dit altijd zo is. Een mens kan niet blijven genieten van de hulp die hij of zij aan de ander geeft. Soms is het echt nodig om zelf ook aandacht te hebben of iets te doen wat JIJ echt leuk vind. Denk maar eens aan planten. Als je deze geen aandacht geeft, dan drogen ze uit en raken ze uitgeput. Die gooi je na een tijdje weg. Je wilt toch niet dat dat met jou gebeurt?
Kijk eens om je heen
Na het bovenstaande gelezen te hebben, kun je ook eens gerichter om je heen kijken. Zijn er vooral mensen in je omgeving die zich afhankelijk opstellen? Of zijn er ook veel mensen die hun eigen boontjes doppen? En dan bedoel ik niet die mensen die geen hulp (willen) vragen… Dat is weer een ander verhaal.
Op het moment dat je veel klaar staat voor de ander en vaak (zeg maar altijd) JA zegt, zul je mogelijk mensen in je omgeving hebben die daarvan afhankelijk zijn. Dat is niet bewust, dat is zo gegroeid. Dat ontwikkelt zich in de loop der jaren. Kijk dus maar eens goed om je heen en ontdek wat voor mensen in je directe omgeving zijn. Kijk hier heel kritisch naar en probeer zo helder mogelijk te kijken. Want omdat het mensen zijn in je directe omgeving, zal het ook ingekleurd worden met (positieve) gevoelens die je voor die personen hebt.
En dan?
Als je dit weet, ben je al een heel eind! Voor de mensen die mijn inspiratiemail ontvangen; jullie ontvangen snel tips hoe hiermee om te gaan. Doe er je voordeel mee!